تحلیل فنوتیپی رخداد سقط در گاوهای هلشتاین ایران

این پژوهش به­ منظور بررسی میزان رخداد سقط با توجه به تعریف‌های مختلف و تأثیر اقلیم و اندازۀ گله روی این عارضه و همچنین برآورد روند فنوتیپی آن صورت پذیرفت. در این بررسی از 255781 رکورد زایش مربوط به 88502 رأس گاو که از 16 گلۀ شیری گردآوری­شده در بازة زمانی سال­های 1383 تا 1393، استفاده شد. میزان رخداد سقط و عامل‌های مؤثر بر آن به ترتیب با رویه­های FREQ و  GENMODنرم­افزار  SASتحلیل شدند. با توجه به تعریف سقط به­صورت مرگ و دفع جنین بین روزهای 260-60، 260-100 و یا 260-150 آبستنی، میانگین رخداد آن به ترتیب 5/15، 3/11 و 6/6 درصد برآورد شد. اندازۀ گله، نوع اقلیم، سال فصل و نوبت زایش و همچنین اثر متقابل سال × فصل زایش و نوع اقلیم × سال زایش اثر معنی­داری (001/0 > P) بر میزان رخداد سقط داشتند. بیشترین فراوانی رخداد سقط در گاوهای نوبت زایش دوم (7/28 درصد) مشاهده شد. میزان رخداد سقط در اقلیم معتدل بیشتر از اقلیم سرد بود (0/16 در برابر 5/14 درصد). همچنین گله­های با بیشتر از سه هزار مولد در مقایسه با کمتر از هزار رأس، نزدیک به 1 درصد، رخداد سقط بیشتری داشتند. میانگین رخداد سقط در فصل بهار بالاترین و در پاییز کمترین (8/17 در برابر 5/13 درصد) بود. همچنین با توجه به تابعیت میانگین حداقل مربعات بر سال زایش، رخداد سقط روند فنوتیپی مثبت و معنی­داری (004/0 > P) به میزان 4/0 درصد در سال داشت. نتایج این بررسی می­تواند در تجزیه‌وتحلیل راهکارهای مدیریتی در کنترل رخداد سقط سودمند باشد.